آیا ابراهیم بت ها را نابود کرد؟ ماجرای ابراهیم در (سوره 19 آیه 41-49، سوره 6 آیه 74-83) بطور مشخصی با (سوره 21 آیه 51-59) متفاوت است، در حالی که در (سوره 21) ابراهیم با مردمش بطور جدی مقابله میکند و حتی بت های آنها را میشکند، در سوره 19 وقتی ابراهیم به دلیل صحبت کردن علیه بت ها توسط پدرش به سنگسار شدن تهدید میشود خفقان میگیرد و نه تنها مقابله ای نمیکند بلکه گویا منطقه را نیز ترک میگوید.
آیات : و در اين كتاب به ياد ابراهيم پرداز زيرا او پيامبرى بسيار راستگوى بود 41 چون به پدرش گفت پدر جان چرا چيزى را كه نمى شنود و نمى بيند و از تو چيزى را دور نمى كند مى پرستى 42 اى پدر به راستى مرا از دانش [وحى حقايقى به دست] آمده كه تو را نيامده است پس از من پيروى كن تا تو را به راهى راست هدايت نمايم 43 پدر جان شيطان را مپرست كه شيطان [خداى] رحمان را عصيانگر است 44 پدر جان من مى ترسم از جانب [خداى] رحمان عذابى به تو رسد و تو يار شيطان باشى 45 گفت اى ابراهيم آيا تو از خدايان من متنفرى اگر باز نايستى تو را سنگسار خواهم كرد و [برو] براى مدتى طولانى از من دور شو 46 [ابراهيم] گفت درود بر تو باد به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى خواهم زيرا او همواره نسبت به من پر مهر بوده است 47 و از شما و [از] آنچه غير از خدا مى خوانيد كناره مى گيرم و پروردگارم را مى خوانم اميدوارم كه در خواندن پروردگارم نااميد نباشم 48 و چون از آنها و [از] آنچه به جاى خدا مى پرستيدند كناره گرفت اسحاق و يعقوب را به او عطا كرديم و همه را پيامبر گردانيديم 49 و [ياد كن] هنگامى را كه ابراهيم به پدر خود آزر گفت آيا بتان را خدايان [خود] مى گيرى من همانا تو و قوم تو را در گمراهى آشكارى مى بينم 74 و اين گونه ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين كنندگان باشد 75 پس چون شب بر او پرده افكند ستاره اى ديد گفت اين پروردگار من است و آنگاه چون غروب كرد گفت غروب كنندگان را دوست ندارم 76 و چون ماه را در حال طلوع ديد گفت اين پروردگار من است آنگاه چون ناپديد شد گفت اگر پروردگارم مرا هدايت نكرده بود قطعا از گروه گمراهان بودم 77 پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت اين پروردگار من است اين بزرگتر است و هنگامى كه افول كرد گفت اى قوم من من از آنچه [براى خدا] شريك مى سازيد بيزارم 78 من از روى اخلاص پاكدلانه روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است و من از مشركان نيستم 79 و قومش با او به ستيزه پرداختند گفت آيا با من در باره خدا محاجه مى كنيد و حال آنكه او مرا راهنمايى كرده است و من از آنچه شريك او مى سازيد بيمى ندارم مگر آنكه پروردگارم چيزى بخواهد علم پروردگارم به هر چيزى احاطه يافته است پس آيا متذكر نمى شويد 80 و چگونه از آنچه شريك [خدا] مى گردانيد بترسم با آنكه شما خود از اينكه چيزى را شريك خدا ساخته ايد كه [خدا] دليلuى در باره آن بر شما نازل نكرده است نمى هراسيد پس اگر مى دانيد كدام يك از [ما] دو دسته به ايمنى سزاوارتر است 81 كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده اند آنان راست ايمنى و ايشان راه يافته گانند 82 و آن حجت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مى بريم زيرا پروردگار تو حكيم داناست 83 و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه را به راه راست درآورديم و نوح را از پيش راه نموديم و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه نيكوكاران را پاداش مى دهيم 84 و در حقيقت پيش از آن به ابراهيم رشد [فكرى]اش را داديم و ما به [شايستگى] او دانا بوديم 51 آنگاه كه به پدر خود و قومش گفت اين مجسمه هايى كه شما ملازم آنها شده ايد چيستند 52 گفتند پدران خود را پرستندگان آنها يافتيم 53 گفت قطعا شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بوديد 54 گفتند آيا حق را براى ما آورده اى يا تو از شوخى كنندگانى 55 گفت [نه] بلكه پروردگارتان پروردگار آسمانها و زمين است همان كسى كه آنها را پديد آورده است و من بر اين [واقعيت] از گواهانم 56 و سوگند به خدا كه پس از آنكه پشت كرديد و رفتيد قطعا در كار بتانتان تدبيرى خواهم كرد 57 پس آنها را جز بزرگترشان را ريز ريز كرد باشد كه ايشان به سراغ آن بروند 58 گفتند چه كسى با خدايان ما چنين [معامله اى] كرده كه او واقعا از ستمكاران است 59
جواب : ادبیاتی که مدعی نا آگاه تضاد قرآن بکار میبندد به نوعی جهل و آنارشی توآم با نفرت را که تمام ناباوران متعصب در طول تاریخ ازاینگونه روشها پیروی میکرده اند را به اثبات میرساند اما ابراهیم به دستورات خدا تکیه دارد که به پدر و مادر نیکی کنید و با انان به احترام رفتار کنید و سخن درشتی که انان را ناراحت کند نگویید فقط اگر خواستند شما را به راه شرک ببرند از آنها اطاعت نکنید( سوره 29آیه8) ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، و اگر آن دو (مشرك باشند و) تلاش كنند كه براى من همتايى قائل شوى كه به آن علم ندارى، از آنها پيروى مكن! بازگشت شما به سوى من است، و شما را از آنچه انجام مى داديد با خبر خواهم ساخت! (8)ویا( سوره 31 ایه 15) و هرگاه آن دو، تلاش كنند كه تو چيزى را همتاى من قرار دهى، كه از آن آگاهى ندارى (بلكه مى دانى باطل است)، از ايشان اطاعت مكن، ولى با آن دو، در دنيا به طرز شايسته اى رفتار كن; و از راه كسانى پيروى كن كه توبه كنان به سوى من آمده اند; سپس بازگشت همه شما به سوى من است و من شما را از آنچه عمل مى كرديد آگاه مىكنم. (15) برای این است که ابراهیم با پدرش پرخاشگری ندارد چون دستور خداست اما مدعی نادان جسارت میکند زیرا باور ندارد و متعصب و نا اگاه است است
آیات : و در اين كتاب به ياد ابراهيم پرداز زيرا او پيامبرى بسيار راستگوى بود 41 چون به پدرش گفت پدر جان چرا چيزى را كه نمى شنود و نمى بيند و از تو چيزى را دور نمى كند مى پرستى 42 اى پدر به راستى مرا از دانش [وحى حقايقى به دست] آمده كه تو را نيامده است پس از من پيروى كن تا تو را به راهى راست هدايت نمايم 43 پدر جان شيطان را مپرست كه شيطان [خداى] رحمان را عصيانگر است 44 پدر جان من مى ترسم از جانب [خداى] رحمان عذابى به تو رسد و تو يار شيطان باشى 45 گفت اى ابراهيم آيا تو از خدايان من متنفرى اگر باز نايستى تو را سنگسار خواهم كرد و [برو] براى مدتى طولانى از من دور شو 46 [ابراهيم] گفت درود بر تو باد به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى خواهم زيرا او همواره نسبت به من پر مهر بوده است 47 و از شما و [از] آنچه غير از خدا مى خوانيد كناره مى گيرم و پروردگارم را مى خوانم اميدوارم كه در خواندن پروردگارم نااميد نباشم 48 و چون از آنها و [از] آنچه به جاى خدا مى پرستيدند كناره گرفت اسحاق و يعقوب را به او عطا كرديم و همه را پيامبر گردانيديم 49 و [ياد كن] هنگامى را كه ابراهيم به پدر خود آزر گفت آيا بتان را خدايان [خود] مى گيرى من همانا تو و قوم تو را در گمراهى آشكارى مى بينم 74 و اين گونه ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين كنندگان باشد 75 پس چون شب بر او پرده افكند ستاره اى ديد گفت اين پروردگار من است و آنگاه چون غروب كرد گفت غروب كنندگان را دوست ندارم 76 و چون ماه را در حال طلوع ديد گفت اين پروردگار من است آنگاه چون ناپديد شد گفت اگر پروردگارم مرا هدايت نكرده بود قطعا از گروه گمراهان بودم 77 پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت اين پروردگار من است اين بزرگتر است و هنگامى كه افول كرد گفت اى قوم من من از آنچه [براى خدا] شريك مى سازيد بيزارم 78 من از روى اخلاص پاكدلانه روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است و من از مشركان نيستم 79 و قومش با او به ستيزه پرداختند گفت آيا با من در باره خدا محاجه مى كنيد و حال آنكه او مرا راهنمايى كرده است و من از آنچه شريك او مى سازيد بيمى ندارم مگر آنكه پروردگارم چيزى بخواهد علم پروردگارم به هر چيزى احاطه يافته است پس آيا متذكر نمى شويد 80 و چگونه از آنچه شريك [خدا] مى گردانيد بترسم با آنكه شما خود از اينكه چيزى را شريك خدا ساخته ايد كه [خدا] دليلuى در باره آن بر شما نازل نكرده است نمى هراسيد پس اگر مى دانيد كدام يك از [ما] دو دسته به ايمنى سزاوارتر است 81 كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده اند آنان راست ايمنى و ايشان راه يافته گانند 82 و آن حجت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مى بريم زيرا پروردگار تو حكيم داناست 83 و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه را به راه راست درآورديم و نوح را از پيش راه نموديم و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه نيكوكاران را پاداش مى دهيم 84 و در حقيقت پيش از آن به ابراهيم رشد [فكرى]اش را داديم و ما به [شايستگى] او دانا بوديم 51 آنگاه كه به پدر خود و قومش گفت اين مجسمه هايى كه شما ملازم آنها شده ايد چيستند 52 گفتند پدران خود را پرستندگان آنها يافتيم 53 گفت قطعا شما و پدرانتان در گمراهى آشكارى بوديد 54 گفتند آيا حق را براى ما آورده اى يا تو از شوخى كنندگانى 55 گفت [نه] بلكه پروردگارتان پروردگار آسمانها و زمين است همان كسى كه آنها را پديد آورده است و من بر اين [واقعيت] از گواهانم 56 و سوگند به خدا كه پس از آنكه پشت كرديد و رفتيد قطعا در كار بتانتان تدبيرى خواهم كرد 57 پس آنها را جز بزرگترشان را ريز ريز كرد باشد كه ايشان به سراغ آن بروند 58 گفتند چه كسى با خدايان ما چنين [معامله اى] كرده كه او واقعا از ستمكاران است 59
جواب : ادبیاتی که مدعی نا آگاه تضاد قرآن بکار میبندد به نوعی جهل و آنارشی توآم با نفرت را که تمام ناباوران متعصب در طول تاریخ ازاینگونه روشها پیروی میکرده اند را به اثبات میرساند اما ابراهیم به دستورات خدا تکیه دارد که به پدر و مادر نیکی کنید و با انان به احترام رفتار کنید و سخن درشتی که انان را ناراحت کند نگویید فقط اگر خواستند شما را به راه شرک ببرند از آنها اطاعت نکنید( سوره 29آیه8) ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، و اگر آن دو (مشرك باشند و) تلاش كنند كه براى من همتايى قائل شوى كه به آن علم ندارى، از آنها پيروى مكن! بازگشت شما به سوى من است، و شما را از آنچه انجام مى داديد با خبر خواهم ساخت! (8)ویا( سوره 31 ایه 15) و هرگاه آن دو، تلاش كنند كه تو چيزى را همتاى من قرار دهى، كه از آن آگاهى ندارى (بلكه مى دانى باطل است)، از ايشان اطاعت مكن، ولى با آن دو، در دنيا به طرز شايسته اى رفتار كن; و از راه كسانى پيروى كن كه توبه كنان به سوى من آمده اند; سپس بازگشت همه شما به سوى من است و من شما را از آنچه عمل مى كرديد آگاه مىكنم. (15) برای این است که ابراهیم با پدرش پرخاشگری ندارد چون دستور خداست اما مدعی نادان جسارت میکند زیرا باور ندارد و متعصب و نا اگاه است است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر